@f-klavye

Bir çok söz söylenmiştir mesafelerle ilgili,ama bende kendi görüşlerimi paylaşmak istiyorum. Zordur uzaktan sevmek,elini tutmadan,sıcaklığını hissetmeden. Tartışmak zulüm olur. Çünkü bilirsin ki yanında olsa sımsıkı sarılınca bitecek her şey,ama elinde sadece bir telefon vardır. Hadi anlat anlatabilirsen derdini. 29 harf yetmez bazen insana. O içten sarılmayı nasıl tarif edebilirsin ki,aynı hissi nasıl uyandırabilirsin ki?
Hiç güzel yanı yok mudur? Olmaz mı…
Eğer ona gidiyorsan o mesafeler,o yollar bitmek bilmez. Ama bu uzun yolculuk öylesine güzeldir ki. O,seni yolda yalnız bırakmamak için konuşur sürekli seninle.Tabii bir süre sonra sabah sana geleceği için yatması gerekir. Asıl olay daha sonra başlar. Koyarsın başını cama,yolu izlerken hayallere dalarsın. O karanlık boşlukta onun gözlerini görürsün,sonra saate bakarsın daha 10 dakika geçmiştir. Sanki bir ömür olmuş gibi. Uyumaya çalışırsın zaman geçsin uyanınca ona kavuşayım diye. Uyku girmez ki gözüne. Sonra hayallere dalmaya başlarsın. Görünce ne yapacağım,nasıl olacak,ne diyeceğim. Hayallerinde her şey çok güzeldir. Ama yol bitip de birbirinize kavuşunca anlarsın bazen hayatın hayallerden daha güzel olduğunu. O anın tadını çıkarmak gerekir. Çünkü nadir bulunur böyle anlar. Artık rahatsındır,mutlusundur ama ne yapacağını bilemezsin hala. Sana uydun mu diye sorar,sende uykusuz olduğuna üzülüp suratı asılmasın diye uyudum dersin. Çünkü o an en son isteyeceğin şeydir o suratın asılması. 

Mesafeler mi? İçten sıkıca bir sarılma ve bir tebessüm için insan o yollara aşık olur.

Kim ister ki haksız taraf olmayı? Uğruna birçok şeyi gözden çıkarabileceği kişinin gözünde değerinin düşmesini ve haksızlığından dolayı buna bir çözüm bulamamayı kim ister? Zamana bırakmak gerekir,karşındakinin haksızlığını içine sindirmesi için. Ama nasıl geçer o zaman? Hep tartışmadan bir saniye öncesine gitmek istemez mi? 
Eğer haksızsanız çabalamanın faydası yok,zamana bırakmak gerekir. Ama o süre zarfı boyunca onu bir an bile bırakmayarak. Pişmanlığı olabildiğince yaşamak gerekir,bir daha böyle hatalar yapmamak için.Pişmanlık duyun ama her zaman olumlu düşünün. Her tartışma o an kötü görünse de birbirinizi tanımanız için,aşkınızı test etmeniz için bir sınavdır.
Peki aşkınızdan eminseniz? İşte o zaman bu sınav size zulüm olur.Kendinize ne kadar kızsanız haklısınız. Zaten en büyük cezayı çeken birisi için kızgınlık çok hafif bir duygu olur. Ama vazgeçmeyin,ne olursa olsun bir an bile aklınızdan geçirmeyin bunu.

Gözlemlediğim kadarıyla (ev arkadaşlarımdan) kadınlardan en bariz farkı,duyguların biraz daha bastırılarak yaşanması. Elbette başlarda bir reddetme süresinin olması doğaldır. İnsanların (özellikle erkeklerin) doğasında vardır zayıflığını gizleme dürtüsü. Ama bu süreç çok yorucu ve zahmetli bir süreçtir. Daha sonra alışma ve kabullenme süreci başlar. Bu süre zarfında yaklaşık 10 film izlenir , 8 saat oyun oynanır , sakal uzatılır ve evden çıkılmaz. Tabi asıl sebep asla başkaları olmaz bu süreçte. Sadece yalnız kalınmak istenilmiştir.(yersen)

Aşk ve sevgi aynı duygu mu ?

Bana kalırsa ikisi de farklı kavramlar(birçok insan göre de öyle zaten). 
Sırasıyla ve basitçe tanımlayacak olursam;

Sevgi: Herhangi bir şeye karşı beslediğimiz güzel duyguların tümü diyebilirim.Bu duyguyu insana indirgersek.  Yanında mutlu hissettiğin,birlikte yaptıklarınızdan keyif aldığın,en azından gün içinde bir kez düşündüğün insanı seviyorsun demektir. 

Aşk: Bile bile uçurumdan atlamak diyebiliriz aslında. Gözün kördür,kulağın duymaz,çıkar gözetmezsin. Sadece bir beklentin olur,seni sevmesi. 

İşte aradaki fark burada devreye giriyor. Sevgi içinde bastırabileceğin bir duygu iken aşk için maalesef aynı şeyleri söyleyemeyiz. Ve bu aşk macerası karşılıksız ise dışa vurumu olumsuz sonuçlar doğurabilir. Bu sonuçları da açıklamakta lüzum görmüyorum çünkü birçok türk genci aşina bu sonuçları.

Konuyu daha fazla dağıtmadan toparlayacak olursak. Sevin, karşınızdakileri sevindirin. Hayatın tadı böyle çıkar. Ama konu aşık olmaya geldiği zaman bir kez daha düşünün. Kendi hayatınızı ikinci plana atmaya hazırsanız ve karşınızdaki buna değerse aşık olun.Tabii kalbiniz,aklınızdan önce kararını vermediyse.

Öğrenci evinde yaşayanların sık sık karşı karşıya kaldığı bir soru türü. Ama cevabı hiç kimse bilmez veya cevabı bilmek istemez. Çünkü bu şekilde yaşayanların anlayacağı gibi,bu soruya cevap veren kişi aynı zamanda yemek yapımında baş rolü üstlenecek kişidir. 
Genellikle makarna ile geçiştirilmeye çalışılan bu rutin benim gibi makarna sevmeyen insanlar için işkenceye dönüşebilir (Makarnadan nefret etmek için gereken tekrar sayısına ulaşmak). Bu gibi durumlarda yapılacak en iyi şey tavuk burger,krem peynir,domates,sandviç ekmeği alarak ev yapımı hamburger yapmaktır. En azıdan yapması kısa sürüyor ve gayet lezzetli.