kendimden başka bir yere çıkamadığım sokaklar, zihnimde durmadan dönen şarkılar, her gece seni gördüğüm sanrılar. inan, beni yordular.
kendimden başka bir yere çıkamadığım sokaklar, zihnimde durmadan dönen şarkılar, her gece seni gördüğüm sanrılar. inan, beni yordular.
“konu yalnızca unutmak değil, çok daha ötesi. çünkü insan unuttuğuyla yeniden tanışabilir. bunu hatırla.”
sana sesini duyurmak için bağırmak zorunda olmayan insanlar ne şanslıymış
bi insana bir adım atmanın bedeli on adım geriye savrulmakmış
biz birbirimizin hayatında değilken bile bu kadar yabancı değildik
yemin ederim kimseden tek kelime duymak istemiyorum ama sen beni bi arar mısın konuşalım
”hayat işte. evde hayal kuruyor, sonra sokağa çıkıyor ve hepsini tek tek gömüyorsun bir yerlere. hayatın aklındakiyle alakası yok. bayıltılmış ve hiç bilmediğim bir yere bırakılmış gibiyim. eve dönmek istiyorum artık. kendime dönmek.”
“keşke bi cümlenle yıkılmasaydım. kalkmak için yine bi cümlene ihtiyacım olmazdı.”
ben senin susmana zaten alışkındım ama sen ısrarla konuşan birinin sessizliğinden hiç mi korkmadın
keşke seni seviyor olmak beni bi savaş meydanının ortasında silahsız bırakmasaydı
sevgimden şüphe ettirmediğim kişiler tarafından terk edilmemle meşhurum
ilk defa kırılışım değil bu ama ilk defa bu kadar çok inanmışken kırılışım
gittiğim için beni suçluyorsun ama giderken arkamı döndüğümde seni hiç göremedim. yüzüme bakarken de sırtını dönmüştün.
en güvende hissettiğim yerde bile düştüğüm zamandan beri ayağa kalkmaya bile korkar oldum
“çocukça bir küsme değil bu, dargınlık. hâlâ yanındayım, yüzüne bakıyorum ama içim sana sırtını dönmüş.”
el ele verirsek, bu dünyada üstesinden gelemeyeceğimiz hiçbir zorluk yok.
sevdiğim insanlar tarafından gösterilen ilginin iyileştirici gücüne inanıyorum
in average
are photos
are videos
are texts
are gifs
are audio