Ο έρωτας μου είπαν, αυτοκτόνησε Δεν άντεξε μονάχα ο μισός μου Ο ήλιος νέα μέρα δεν ξημέρωσε Σκοτείνιασε, σαν να ‘χασα το φως μου Ο έρωτας μου είπαν, πως μας ξέχασε Και ‘συ δεν θα ‘σαι πια δικός μου
Τοσο καιρό με είχε κάνει απόκρυψη απο τα stories του στο instagram και χθες αποφάσισε να με βγάλει. Μάλλον ήθελε να δω την σημερινή του ευτυχία με την κοπέλα που επέλεξε αντί για μένα. Και είχε και τα μούτρα να μου στείλει μήνυμα και σήμερα και όλο αυτό τον καιρό. Πονάω πολύ απο την ώρα που είδα το story τους. Γιατί μου το κάνει αυτο; Δεν τον έχω ενοχλήσει καθόλου αυτός όλο την ώρα στέλνει και θέλει χάρες.
Answer:
Κολλητή, βάλε πράσινο τσάι, να στα πω. Ευτυχώς που έστειλες, για να σου φωνάξω ένα μεγάλο ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΙΝΔΥΝΟΣ.
Δεν ξέρω τι παίζει με την πάρτη του, χέστηκε πάνω από τη δέσμευση και θέλει να ξέρει ότι έχει επιλογές -γελάω, δεν θα είσαι δεύτερη επιλογή κανενός-, να ξέρει ότι έχει έξοδο κινδύνου. Ή μάλλον είναι τόσο μπετόβεργα που θέλει να ξέρει ότι έχει εξουσία πάνω σου. Το πρώτο σοκ είναι το σοκ, είμαι εδώ για να σε προετοιμάσω, κολλητή. Θα αρχίσουν τα στόρι με ζουζουνιές, και τα my man, my happy place, better together, αντρούλη και γυναικάκι μου και όλα αυτά τα εμετικά. Θα ανεβάζουν φωτογραφίες αγκαλιασμένοι, θα σχολιάζουν αναμεταξύ τους και θα σιγοντάρουν και οι φίλοι του ζεύγους. Και εκεί θα θες να ουρλιάξεις “Να τη χαίρεσαι τη καινούρια σου αγάπη ρε γελοίε.”
Και εκεί θα ξέρεις, ότι τόση αγάπη και μέλια, και αυτός εξακολουθεί να ασχολείται με κάποια άλλη πέρα από την κοπέλα του. Μεγάλη αγάπη ε; Θα μπορούσες να ήσουν στη θέση της, φαντάσου να τα μάθαινες όλα αυτά.
Έχεις την ευκαιρία να του δώσεις τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς. Έκανες τόσο να προχωρήσεις και θα έρθει να στο διαλύσει; Σε παρακαλώ, μη φοβηθείς να του την πεις και στείλε τον στην ευχή του Θεού. Να περνάει καλά, να είναι πάντα αγαπημένοι και διαβάστηκε. Αγνόησε τον! Αυτό θα τον τσούξει άσχημα. Μην κάνεις το λάθος να του δώσεις προσοχή.
“ Ήμουν παιδί εσωστρεφές, με λίγες συναναστροφές, γιατί από μικρός ένιωθα πωςχαραμιζονται οι λέξεις σε συζητήσεις επιφανειακές και πως τα πάντα μπορείς να τα διαβάσεις από τα μάτια”
“Φόραγα μαύρα, η τελευταία λέξη της μόδας ήταν για μένα η λέξη σάπια, γεμάτα τα ντουλάπια μου με ρίμες που δεν άκουσες ποτέ, μερικά απ΄ τα καλύτερα κουπλέ που έχω γράψει”
Για αρχή, με όλους τους δίσκους του Σολ, έχω δεθεί ψυχολογικά. Με τον καθένα ξεχωριστά.
Ας τους πάρουμε απ'την αρχή.
Mistakes:
Ήταν ο πρώτος δίσκος που άκουσα. Ήμουν μικρή σχετικά. 9 χρονών πάνω κάτω. Μου είχε βγάλει το “Μεθυσμένη Πριγκίπισσα”, στα προτεινόμενα και από περιέργεια έβαλα να το ακούσω. Τολμώ να πω πως από εκείνη την ηλικία κατάφεραν να με αγγίξουν οι στίχοι του διότι προσπαθούσε να θίξει ένα σημαντικό ζήτημα, μέσα από αυτό το κομμάτι. Για να μην τα πολυλογώ, τον έψαξα λίγο παραπάνω και βρήκα το “Μετάξι”. Το συγκεκριμένο είναι το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου, διότι μπορώ να το συνδέσω άμεσα με ένα πρόσωπο που δεν είναι πια κοντά μου. Αν δεν έχεις ακουσει τον συγκεκριμένο δίσκο, θα σου πρότεινα να ακούσεις για αρχή το “Europa” και ύστερα θα βρεις και αλλά που μπορεί να σου αρέσουν.
Νύχτες Πρεμιέρας:
Εκείνη την περίοδο βγήκε και το “Νύχτες Πρεμιέρας”. Είναι ένας δίσκος ο οποίος είναι κυρίως για τους λάτρεις της ραπ μουσικής/κουλτούρας. Είναι ένας από τους δίσκους που δεν μπορώ να επιλέξω αγαπημένο κομμάτι. Τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου, με έχουν στιγματίσει σε προσωπικό επίπεδο και ορισμένα, όπως το “Η Ζαχαροζυμωμένη”, αποφεύγω να τα ακούσω για ευνόητους λόγους, όπως και το “Μετάξι” από το Mistakes. Ένα από τα κομμάτια που θα πρότεινα σε κάποιον που δεν έχει ακουσει τον δίσκο, είναι το “Σκόνη”, το “Αλλιώς”, το “Escape the Dreamscape” και το “Τριαντάφυλλο”. (ολόκληρο τον δίσκο να ακούσετε απλά αυτά είναι από τα αγαπημένα μου).
Coo Kids Never Die:
Προσωπικά, είναι ο δίσκος που έσωσε με κάθε σημασία της λέξης. Με βοήθησε να βρω τον εαυτό μου, να ψάξω και να μάθω διάφορα πράγματα για μένα που δεν φαίνονται με γυμνά μάτια. Τέσσερα χρόνια μετά, τα κομμάτια αυτού του δίσκου δεν φεύγουν από τα ακουστικά μου. Δεν μπορώ να τίποτα να επιλέξω αγαπημένο, μα από όλη εκείνη την εποχή και όχι μόνο από τα 13 επίσημα κομμάτια, μπορώ να πω πως “Το βράδυ εκείνο έβρεχε κρύσταλλα”, με έχει στιγματίσει. Από τα επίσημα κομμάτια, νομίζω πως ειδικά τις τελευταίες μέρες έχω κολλήσει με το “Θυρίδα Ανασφάλειας”.
Το Χάρτινο Βασίλειο:
Μία λέξη χαρακτηρίζει αυτόν τον δίσκο.
Επανάσταση.
Δεν ξέρω τι να πρώτο πω. Το “Θέλγητρο”, το “Αφέσου και Χάσε” , το “Η Εκδίκηση των Χαμένων είναι πάντα λίγο πριν την τελευταία σκηνή”, είναι κάποια από τα κομμάτια που έχω ξεχωρίσει. Το “Μπουρλεσκ” είναι επίσης ένα από τα αγαπημένο μου, λόγω των επιρροών από τους Queen και γενικά είναι ένα κομμάτι το οποίο άνετα θα άκουγα σε κάποιο μιούζικαλ. Έχοντας διαβάσει και το βιβλίο, έχω μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα και μπορώ να πω πως αυτός ο δίσκος θα εκτιμηθεί από λίγους και θα χαράξει τη δική του πορεία στη μουσική σκηνή. Είναι ένα αριστουργήματα. Απλά αυτό.
Τα Λέμε Στην Κόλαση:
Ο τελευταίος δίσκος που κυκλοφόρησε ο Σολ. Έχει να κάνει με την προσωπική του κόλαση, χωρίς να εκφράζει κάνει κάποια αναφορά στη θρησκεία όπως πολλοί πιστεύουν. Σε μία από τις ανοιχτές επιστολές του, ο Μανώλης γράφει στον Θεό και του ζητά συγγνώμη για τα λόγια του, μα αναφέρει πως έχει ράμματα για τη γούνα όσων τον είχαν στήσει στα 30 μέτρα και ήταν έτοιμοι να τον λιθοβολήσουν. Το “Ενθάδε Κείται”, είναι γραμμένο για όσους τον στήριξαν και για όσους βοήθησε μέσα από τη μουσική του. Στον συγκεκριμένο δίσκο έχει πειραματιστεί με αρκετά είδη μουσικής. Έχει ακούσματα που θα μπορούσαν να απολαύσουν άτομα που λατρεύουν τη ροκ μουσική, μέταλ ακούσματα όπως στο “Μηδέν Βαθμοί”, ΠΟΛΛΕΣ επιρροές από My Chemical Romance, τις οποίες τα παιδιά που τους άκουγαν και πιο παλιά θα εκτιμήσουν και ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΚΛΙΠ. Το “Μαι Κεμικαλ Ρομανσ”, είναι νομίζω ένα από τα πιο ολοκληρωμένα κομμάτια που έχω ακούσει όσα χρόνια παρακολουθώ τον Μανώλη σαν καλλιτέχνη. Έχει δείξει τις ικανότητες του σε όλα. Στο τραγούδι, στη σκηνοθεσία, στο editing και γενικά νομίζω πως ήταν μια αξιέπαινη προσπάθεια.
Εν κατακλείδι, δεν μπορώ να επιλέξω αγαπημένο δίσκο γιατί ο καθένας τους είναι σημαντικός για μένα και πάλι το μόνο που κατάφερα να κάνω είναι να αναλύσω για πολλοστή φορά όλους τους δίσκους. Όποιος έκατσε και τα διάβασε όλα αυτά, απλά ευχαριστώ που αφιερώσατε έστω και λίγο από τον χρόνο σας<3
Θέλω ένα αγόρι που θα με εμπιστευευμται και δεν θα ζηλεύει τα πάντα πάνω μου και τα πάντα γύρω μου. Α και να μην κοιτάει άλλες κι να το μαθαίνω από τρίτους, ενω όταν το κάνω εγώ (λέμε τώρα) να φωνάζει λες και δεν υπάρχει αύριο και να τσακωνόμαστε. Τόσο δύσκολο είναι??
Answer:
Χαχ κοίτα με μπέρδεψες λίγο αλλά έχω να σου πω κάτι αυτά τα θέμα λύνονται μόνο με συζήτηση. Αφού πρώτα βρεις τον τυχερό και δεις ότι είναι εμπιστευτος θα πρέπει να συζητήσετε τα θέματα που σας κάνουν να αμφιβαλετε από την αρχή της σχέση σας για να πάει καλά. Εγώ αυτό έκανα και είμαι καλά και μαζί του και με εμένα
Κάπως θέλω να σας ευχαριστήσω για τη στήριξη που μου έχετε δείξει τους τελευταίους μήνες. Αυτούς τους μήνες έχω δει ανθρώπους να στηρίζουν τη δουλειά μου πιο πολύ από όσο τη στηρίζω εγώ ο ίδιος. Και σας ευχαριστώ πάρα πολύ για αυτό.
Σχετικά με το Till Death Do Us Part, θέλω να πω πως είναι από τα πιο δουλεμένα πράγματα που έχω κάνει. Έχω ρίξει πολύ σκέψη για το πως θα χρησιμοποιήσω κάθε συμβολισμό. Πως θα μεταφέρω τις σκέψεις που σε ένα ρεαλιστικό σκηνικό. Έτσι επέλεξα το θάνατο μίας Ρόζας. Που για τον κάθε ένα μπορεί να είναι οτιδήποτε αγαπάει τόσο που θα έδινε τη ζωή του για αυτό. Επέλεξα να ανέβει το τελευταίο κεφάλαιο 23 Φεβρουαρίου καθώς σαν σήμερα έφυγε από τη ζωή η γιαγιά μου. Δε θα κάτσω να σου αναλύσω τώρα το λόγο που μου έσπασε τα γόνατα αυτή η απώλεια, δεν υπάρχει λόγος. Όμως θα σου πω πως από τότε τα μαύρα ρούχα είναι μόνιμα πάνω μου. Και όχι για το πένθος. Δε θεωρώ πως έχει κάποια ιδιαίτερη αξία σαν πράξη. Τα φόρεσα γιατί τότε άλλαξα. Ο θάνατος έγινε για πολύ καιρό μία σκέψη που μου τρύπαγε το μυαλό. Και αναπόφευκτα, έφτασα κάποιες φορές πολύ κοντά.
Έτσι οδηγούμαστε στο Κίνδυνος. Κίνδυνος από υπερβολική δόση. Κίνδυνος αν βάλεις το κεφάλι σου στη θηλιά. Κίνδυνος από την καταραμένη κοφτερή άκρη. Πλέον είχα βυθιστεί στο σκοτάδι και με το ζόρι έπαιρνα αναπνοές. Ύστερα καραντίνα. Χρόνος να μιλήσω με τον εαυτό μου. Χρόνος να βρω τι πήγε στραβά και να κόψω επαφή με ανθρώπους που με οδήγησαν στο κενό. Αρκετό καρό μετά, μπορώ να πω πως είμαι καλά. Όσο καλά μπορεί να είναι κάποιος που ετοιμάζεται για πανελλήνιες εν καιρό πανδημίας, που τίποτα δεν είναι σίγουρο.
Αρκετά μίλησα για το παρελθόν. Θέλω να σου πω για το μέλλον. Αβέβαιο. Σίγουρα δε θα είμαι σιωπηλός για πολύ καιρό. Δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Το χρωστάω σε ένα ετοιμοθάνατο παιδί μέσα μου, που προσπαθεί να πάρει ανάσες. Δε θέλω να σου υποσχεθώ τίποτα. Όμως έχω στο νου μου μία ταινία μικρού μήκους και ένα δίσκο. Δεν έχω ιδέα πότε. Ίσως, κάποια στιγμή συμβεί κάτι από αυτά. Ίσως, και τα δύο. Όλα θέλουν το χρόνο τους, την κατάλληλη στιγμή. Το ότι στο λέω ίσως είναι απλά τρόπος να δεσμεύσω τον εαυτό μου. Αλλα δεν πειράζει.
Θέλω να σε ευχαριστήσω ξανά. Που έφτασες ως εδώ. Θέλω να ευχαριστήσω και τον @solmeister13 που αν δεν ήταν αυτός, μάλλον δε θα ήμουν ούτε εγώ ως εδώ. Μου έδωσε τη δύναμη για ένα ακόμα αύριο. Μου έδωσε τη δύναμη να μιλήσω. Και μέσω της οικογένειας που έχει χτίσει, να ακουστώ επιτέλους. Οπότε Μανώλη, θέλω να σε ευχαριστήσω προσωπικά.
Χάρη σε αυτό που ξεκίνησα έχω γνωρίσει υπέροχα άτομα. Και χαίρομαι πολύ που ώθησα ανθρώπους να ξεκινήσουν να εκφράζονται, με οποιοδήποτε τρόπο.
Τα Λέμε Στην Κόλαση. Σε αυτή που ο καθένας έχει φτιάξει για τον εαυτό του.
Ναι ερωτεύομαι και δεν το μετανιώνω! Ο ρομαντισμός είναι κάτι που έχει θάφτει στα θεμέλια αυτής της κοινωνίας που όσο πάει γίνεται και πιο βάναυση! Ρομαντισμός δεν είναι το φιλί στο μάγουλο μπροστά σε όλους για να δείξεις ότι όντως είσαι μαζί με κάποιον, ρομαντισμός είναι να σου μιλάει ο άλλος για ένα πρόβλημα του και να δακρύζει πρώτα η ψυχή σου και μετά τα μάτια σου! Ρομαντισμός είναι να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ σας μόνο με τα μάτια και το πρόσωπο, χωρίς λόγια! Κρίμα που αυτά τα χρόνια χάθηκαν χωρίς να τα ζήσουμε και εμείς…
in average
are photos
are videos
are texts
are gifs
are audio