Hani bazen arka fonda bir şarkı çalar ve dersin ya bu şarkı sanki bana yazılmış hislerimi ne de güzel tercüman etmiş diye sonra gider şarkının yorumlarını okursun ve senin yaşadıklarını yaşayan birsuru insan görürsün ve keşke dertlesebilsem onlarla dersin ama çekingen oldugun için buna cesaret edemezsin yine tek başına yaşadıklarını düşünüp o şarkıyı dinlemeye devam edersin acaba dersin bir gün mutlu olabilirmiyim diye işte o his kadar hüzünlü bir his yoktur :’)
0az önce okuduğum kitapta bir kız vardı. Ailesi trafik kazasında ölüyor ve geri evine geliyor. annesinin ve babasının odasınında eşyalarını kokarken bir mektup görüyor, babasından. o an o kadar çok ağladımki neyin dert, neyin önemli olduğunu o an anladım.
1Hey merhaba yine ben.. , ben Cok onceden ölumun ne oldugunu bilmiyordum taki buyuyene kadar ve bunu ogrendim yasamak olmekten daha zormus yasamak Cok zormus Yia cidden ayriliklar oluyo uzuntuler aglamalar , kirik kalpler yani ne bilim bu insanlar Neden bu kadar igrenc ve kotu onuda anlamis degilim. Ben ordan gozukunce kotu biri gibi duruyorum Ama aslinda Hayir kotu biri degilim sadece kotu gozuken birisiyim Beni guclu yapan yasadiklarim degilde yaralarimdi ben Kimseye sarilmadim hep yaralarima sarildim Cok kotu Soz aldim hak ettmedigim cumeler aldim. Ama buna ragmen guclu kaldim Kimse olmadi Yanimda olmasinda bu saaten sonra..
2Picasso, bir eserinde savaşı çizmiş. General Franco görmüş ve sormuş ; “Bu tabloyu siz mi yaptınız?”
Picasso durmuş, generale gülümsemiş ve demiş ki ;
“Hayır siz yaptınız ”.
16Anlatabileceğin dünyalar kadar cümlen varken hiçbir zerren yokmuşçasına susmak..
14- Ege: Konuşamıyorum, sanırım benim dilim tutuldu.
- İzmir: Ben seni duyamıyorum bile... Sanırım ben öldüm.
- İzmir: Şimdi biz... burada mı yaşayacağız? Birlikte.
- Ege: Evet, burada yaşayacağız. Birlikte.
- İzmir: Aaa evde kalorifer varmış!
- Ege: Evet, içeride klima da var.
- İzmir: Çamaşır makinesi de var mı?
- Ege: Var. Bulaşık makinesi de var. Kurutucu da var...
- İzmir: Çok iyi...
1
